Ik wandel voor...
Veel van jullie weten dat mijn zusje Sarah het afgelopen jaar heeft gestreden tegen borstkanker. Gelukkig gaat het nu heel goed met haar en heeft ze in juli de behandeling afgerond, met een hele mooie uitkomst: de kanker is weg!
Om dit pittige hoofdstuk samen af te sluiten, gaan wij als zussen op 20 september 42 km wandelen en daarmee geld ophalen voor Pink Ribbon.
Het zou super lief zijn als jullie ons willen steunen met een donatie. Elke bijdrage, groot of klein, helpt! Alvast dank je wel voor jullie support ❤
Liefs,
Lotte
My updates
Het zit erop!
Sunday 21st SepWe beginnen op De Dam, terwijl de stad nog ontwaakt in het donker. Om ons heen starten de fanatieke, vaak bejaarde wandelaars: het lijkt wel een leger dat ineens in hoog tempo begint te marcheren. De eerste stempelpost bij de 5 km op de Amsterdamsebrug verschijnt, en we hebben nog geen idee waar we aan begonnen zijn.
Het landschap is prachtig, de dorpen schilderachtig, en koeien staren ons nieuwsgierig aan. We ploeteren verder richting Ransdorp bij 13,5 km. In de kerk nemen we even rust op de EHBO-bank: we plakken onze voeten alvast af om blaren voor te zijn en drinken een eerste kop koffie. Vanaf hier loopt onze ‘gids’ voorop, een oude man die dapper het tempo bepaalt, al onze verhalen en muzikale gezang moet aanhoren, maar zelf ook graag aan het woord is. Het voelt alsof hij er gewoon bij hoort deze dag, een stille steun door de kilometers heen.
Bij 20 km bij Volkstuinpark Tuinwijck in Amsterdam-Noord stoppen we eindelijk voor onze eerste cappuccino in de zon. Daar raken we aan de praat met een fanatieke wandelaarster en krijgen we even een glimps van deze hele wandelgemeenschap. Het zweten maakt daarna al snel plaats voor de eerste windvlagen, en helaas volgt ook de regen. Poncho’s en regenjassen aan, en doorploeteren maar.
Dan komen we bij Parkpad, 28,5 km, waar de eerste blaren daadwerkelijk moeten worden afgeplakt. Maar we hebben niet lang de tijd, want de volgende stempelpost gaat over drie kwartier dicht. De regen blijft vallen en deze kilometers voelen zwaar, maar we zetten door.
Bij Molenwijkpark, 32 km, nemen we even een appeltje voor de dorst en gaan meteen door, nog steeds door de regen. De tocht vraagt doorzettingsvermogen, maar we vinden ritme in elkaars gezelschap, de muziek en de kleine momenten van pauze.
Het stuk tot Vredeweg bij 36 km is behoorlijk saai: een lang stuk over een fietspad langs de geluidswal van de snelweg. We zetten onze favoriete meezingers op om de moed erin te houden. Het laatste stuk breekt aan en bij de stempelpost van Vredeweg voelen we de vermoeidheid: schoenen en sokken zijn nat, benen zwaar, maar de muziek, de gesprekken en onze gids houden ons op de been. Nog maar 6 km te gaan.
Dwars door Zaandam krijgen we eindelijk wat aanmoedigingen te horen. Onze trouwe vriend loopt nog steeds voorop en motiveert ons onbewust mee. En al die lieve appjes en aanmoedigingen via WhatsApp onderweg…het sleurt ons er echt doorheen, dat iedereen zo aan ons denkt en meeleeft!
De laatste 2 km staan er bordjes langs de weg: “nog maar 2 km… nog maar 1 km…” We voelen de spanning en opluchting. Maar ook de ‘mindfuck’: “hoe houden we deze 2 km nog vol!?” En dan, eindelijk, daar is Park Zaandam, 42 km: de finish! Onze kinderen staan ons op te wachten, we hebben het gehaald. Tranen spinnen in onze ogen, maar vooral trots en geluk overheersen. Wat een onvergetelijke dag!
Lotte's badges
Actiepagina gemaakt Fundraising page created
Foto's toegevoegd Photos added
E-mails verstuurd Emails sent
Aan eigen actie gedoneerd Donated to own fundraising
Streefbedrag behaald Target amount achieved
Streefbedrag verhoogd boven 500 euro Target amount increased
Top fondsenwerver Top fundraiser
Gedeeld op social media Shared on social media
Donateurs bedankt Thank you donors
